hdr01

Sprawy alimentacyjne – Warszawa Śródmieście

Termin alimenty wywodzi się od łacińskiego słowa alimentum, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza pokarm. Rzeczownik ten powstał od czasownika – alere, który definiuje czynność karmienia tudzież żywienia danej osoby. Współcześnie alimenty traktuje się jako stałe, regularne i obligatoryjne świadczenie dokonywane na rzecz osób fizycznych przez inne osoby fizyczne. Sprawy związane z przyznaniem alimentów bezpośrednio wpływają na przyszłość dzieci.

Obowiązek alimentacyjny polega na systematycznym dostarczaniu określonej osobie środków utrzymania. Alimentacja ma na celu zabezpieczenie bytu i egzystencji osób fizycznych, które z różnych względów (wiek, stan zdrowia itp.) nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. W przypadku małoletnich (tj. dzieci i młodzieży uczącej się) funkcja alimentacji pozwala na zabezpieczenie środków na ich wychowanie i edukację.

Nasza Kancelaria Adwokacka zapewnia kompleksową obsługę prawną w kwestii wszelkich spraw rodzinnych związanych z alimentowaniem. Dzięki udzielonemu nam pełnomocnictwu zapewniamy pomoc prawną i fachowe doradztwo w każdym nurtującym Państwa problemie. Prowadzimy postępowanie w taki sposób, aby odciążyć Państwa od obowiązku stałego monitorowania terminów rozpraw sądowych i koncentrowania się na wielu zawiłych formalnościach.

Oferujemy pomoc, która obejmuje porady prawne, sporządzanie dokumentów oraz reprezentowanie Klienta przed sądem. Doświadczenie w sprawach alimentacyjnych sprawia, że mogą nam Państwo powierzyć zarówno działania zmierzające do przyznania alimentów na rzecz dzieci, jak i na rzecz osoby poszkodowanej. Ponadto na wniosek Klientów staramy się uzyskać zabezpieczenie alimentacyjne, które jest świadczeniem pieniężnym przyznawanym na etapie postępowania sądowego.

Adwokaci od spraw alimentacyjnych na bieżąco informują swoich Klientów o postępach w sprawie oraz zapewniają pełny dostęp do dokumentacji. Utrzymujemy z naszymi Klientami stały kontakt, jak również reprezentujemy ich przed różnymi instytucjami. Każdego Klienta traktujemy indywidualnie. Nasze biuro znajduje się w Warszawie w dzielnicy Śródmieście, ale współpracujemy z Klientami na terenie całego kraju. Świadczymy także zdalne porady prawne – telefoniczne lub drogą elektroniczną.

W jakiej wysokości przyznawane są alimenty?

Wysokość zasądzonych alimentów jest uwarunkowana potrzebami osoby uprawnionej do ich otrzymania oraz możliwościami finansowymi zobowiązanego. Sąd, rozpatrując wniosek o alimenty, uwzględnia wysokość zarobków i możliwości majątkowe osoby zobowiązanej do wykonania obowiązku alimentacyjnego. Ponadto kwota alimentów nie może powodować, żeby zobowiązany żył w niedostatku. Pod uwagę brane są także inne zobowiązania alimentacyjne – szczególnie gdy zobowiązany musi spełniać obowiązek alimentacyjny wobec kilku dzieci z różnych związków małżeńskich i pozamałżeńskich.

Uprawniony do otrzymywania alimentów może zażądać wyższej kwoty, szczególnie gdy jego sytuacja materialna uległa dramatycznemu pogorszeniu lub też, z przyczyn losowych, potrzebuje on większego wsparcia finansowego. W przypadku dzieci może to być choroba, niepełnosprawność, przymus kosztownego leczenia czy uzasadnione podjęcie edukacji w placówkach prywatnych, szkołach artystycznych lub zagranicznych.

Rolą zobowiązanego nie jest tylko zapewnienie uprawnionej osobie podstawowych środków do życia – wyżywienia, odzieży, środków higienicznych – ale również zapewnienie mu odpowiedniej edukacji i możliwości rozwoju intelektualnego oraz osobistego. Ponadto sąd bierze pod uwagę także zaangażowanie uprawnionego w różnego rodzaju przedsięwzięcia (uczestniczenie w obozach sportowych, uczęszczanie na warsztaty czy kursy).

Wysokość alimentów może ulegać zmianie, szczególnie gdy dziecko zaczyna wchodzić w okres intensywnego wzrostu oraz rozwoju na płaszczyźnie edukacyjnej i intelektualnej.

W przypadku gdy zobowiązany uchyla się od obowiązku pokrycia należnego świadczenia alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej, sąd może zwrócić się o uzupełnienie wysokości należnej uprawnionemu kwoty alimentów. Obowiązkiem uzupełnienia mogą zostać obciążeni rodzice zobowiązanego. Działania te są szczególnie uzasadnione w przypadku, gdy zobowiązany z premedytacją wykazuje dużo niższe dochody, niż w rzeczywistości osiąga.

Podstawa prawna do wypłaty alimentów

Prawo do wypłaty alimentów reguluje treść ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Art. 128. Podmioty obciążone obowiązkiem alimentacyjnym

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny), obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Art. 135. Zakres świadczeń alimentacyjnych

  • 1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.
  • 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, albo wobec osoby niepełnosprawnej, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie, lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania, lub wychowania uprawnionego.
  • 3. Na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

1) świadczenie z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2016 r. poz. 169, 195 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;

2) świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;

3) świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. poz. 195 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60 i 245);

4) świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1518 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60).

Alimenty natychmiastowe

W marcu 2018 roku minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro ogłosił, iż w krótkim czasie wejdą w życie przepisy traktujące o „alimentach natychmiastowych”. Pojęcie to oznacza, iż cała procedura sądowa w sprawach o alimenty zostanie uproszczona do minimum, natomiast świadczenia zostaną przyznane w bardzo szybkim czasie, bez zbędnych formalności i skomplikowanych postępowań sądowych. Wysokość tego typu świadczenia będzie rozpatrywana indywidualnie przez sąd. Decyzja pojawi się z chwilą wystąpienia przez jedną ze stron z odpowiednim wnioskiem. Sędzia w tym wypadku może korzystać z odpowiednio przygotowanych tabel pomocniczych, w których kwoty alimentów liczone będą na podstawie aktualnego wieku dziecka oraz jego potrzeb materialnych.

 

Komu należą się alimenty?

Obowiązek płacenia alimentów jest nałożony na najbliższą danej osobie rodzinę. Alimenty można uzyskać od swoich krewnych w linii prostej. Zaliczamy do nich: rodziców, dziadków, pradziadków (wstępni) oraz zstępnych – dzieci, wnuki i prawnuki. Więzami pokrewieństwa objęte jest także rodzeństwo (również przyrodnie). Przepisy prawa rodzinnego jednoznacznie określają, komu przysługuje prawo do uzyskania alimentów. Wszelkie odstępstwa od przepisów stanowią podstawę do uchylenia obowiązku alimentacyjnego.

Alimenty, zgodnie z art. 133 § 1 Kro, bezwzględnie należą się dzieciom. Obowiązek płacenia alimentów spoczywa wówczas na rodzicach. Zgodnie z tym prawem każdy rodzic ma obowiązek dokonywania świadczeń alimentacyjnych na rzecz swoich dzieci, które nie są w stanie samodzielnie się utrzymać oraz nie posiadają zasobów majątkowych, które byłyby w stanie pokryć koszty ich wychowania i edukacji. Nieletnie dzieci mogą zażądać na siebie alimentów nawet wówczas, gdy nie egzystują w niedostatku.

Możliwość uzyskania alimentów mają również rodzice, dziadkowie, wnuki, rodzeństwo, którzy z różnych przyczyn losowych nie są w stanie samodzielnie się utrzymać. Prawo to jest ograniczone przymusem udowodnienia, że wyżej wymienione osoby żyją w niedostatku. Termin niedostatek oznacza, iż osoba taka nie jest w stanie egzystować w sposób umożliwiający pokrycie bieżących wydatków, związanych np. z zakupem lekarstw, kosztami leczenia, opłatami medialnymi czy zakupem żywności i niezbędnych środków higienicznych.

Alimenty należą się bezdyskusyjnie matce dziecka, które pochodzi z pozamałżeńskiego związku. W tym przypadku pokrywa się koszty 3-miesięcznego utrzymania matki w okresie porodu. Obowiązek alimentowania może uzyskać na siebie rozwiedziony małżonek, który nie był obarczony winą za rozwód i wykaże, że żyje w niedostatku. Alimenty płaci wówczas były małżonek.

Alimentowaniem objęte są także osoby przysposobione. Tutaj obowiązek alimentacyjny spoczywa na przysposabiającym (w a niektórych wypadkach – również jego krewnych). Alimenty może uzyskać także pasierb (od macochy lub ojczyma) oraz macocha lub ojczym od pasierba.

Jak uzyskać alimenty?

Złożenie pozwu o alimenty jest w 100% zwolnione od opłat sądowych. Ponadto sąd nie jest w żaden sposób związany żądaniem pozwu, co w konsekwencji przekłada się na to, że może on orzec alimenty w wysokości o wiele wyższej niż kwota, która widnieje w pozwie.

Starania o alimentowanie rozpoczyna się na drodze wystąpienia z roszczeniem o tego typu świadczenie. Pozew o alimenty wnosi osoba, która jest do tego celu uprawniona. Może to być osoba pełnoletnia (przykładowo matka dziecka) lub pełnoletnie uczące się dziecko. W imieniu małoletniego dziecka zawsze występuje jego opiekun prawny – przedstawiciel ustawowy. O obowiązku alimentacyjnym sąd orzeka z urzędu, już w trakcie wyroku rozwodowego. Działanie to nie jest zobligowane wystąpieniem z tego rodzaju roszczeniem.

Złożenie pozwu o alimenty wraz z dołączonymi do niego załącznikami musi nastąpić w siedzibie sądu rejonowego, który znajduje się w miejscu zamieszkania powoda lub pozwanego. Wyboru miejsca odbywania się rozpraw dokonuje sąd.

Pozew może być napisany maszynowo, komputerowo lub odręcznie – czytelnym pismem. Można go złożyć w siedzibie sądu lub też wysłać listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Sąd po zapoznaniu się z treścią pozwu ustala termin rozprawy. Dla pozwanego, który jest nieobecny, sąd może ustanowić kuratora zobligowanego prawnie do reprezentowania interesów pozwanego przed instytucją sądu. Wówczas sąd rozpoznaje sprawę z wyłączeniem obecności pozwanego, a włączeniem do rozpraw kuratora. Kuratorem może być najbliższy członek rodziny pozwanego (np. matka, ojciec, siostra lub brat).

W celu zapewnienia uzasadnionych i niezbędnych środków utrzymania dla osoby ubiegającej się o alimenty sąd może przyznać tzw. alimenty tymczasowe, które stanowią wsparcie materialne do czasu ogłoszenia wyroku i otrzymania pierwszej wpłaty zasądzonych alimentów. Wysokość tymczasowych alimentów nie musi być adekwatna do wysokości tych zasądzonych.

Sąd po rozpatrzeniu sprawy ogłasza wyrok i nadaje mu rygor natychmiastowej wykonalności. Oznacza to, iż pozwany musi poddać się temu obowiązkowi – bezdyskusyjnie i niezwłocznie.